Czy
wiedzieliście, że media w Rogoźnie mają bogatą tradycję, a ich początek sięga
II połowy XIX wieku?
Rogoźno
w swojej historii prasą stało.
Cofnijmy
się do roku 1856, kiedy w Rogoźnie ukazał się tygodnik „Oborniker Kreis- und Wochenblatt”
(„Tygodnik Powiatu Obornickiego”). Wydawał go rogoziński księgarz Jonas
Alexander. Było to wydawnictwo głównie niemieckojęzyczne, jednak po polsku
zamieszczano obwieszczenia.
W
1888 roku tygodnik został przeniesiony do Obornik, a w Rogoźnie w jego miejsce
rozpoczęto wydawanie tytułu „Rogasener Wochenblatt”, który można przetłumaczyć
jako „Tygodnik Rogoziński”. Ów tygodnik był redagowany przez Leopolda Erlicha,
zięcia Alexandra. „Rogasener Wochenblatt” ukazywał się do 1915 roku.
W
ramach tej gazety ukazywał się dodatek o nazwie „Rogasener Familien-Blatt”
(„Rogozińska Gazeta Rodzinna”). Redaktorem dodatku był Otton Knopp – profesor
ówczesnego Rogozińskiego gimnazjum. W „Rogasener Familien-Blatt” zamieszczano
artykuły poświęcone historii i kulturze ludowej Rogoźna. Dodatek ukazywał się w
latach 1897-1914.
W
czasach II Rzeczypospolitej w Rogoźnie wydawano kilka tytułów. W latach
1919-1922 ukazywał się „Rogasen Wochenblatt – Tygodnik Rogoźnieński”. W latach
1922-1931 ukazywała się „Gazeta Rogozińska”, którą drukowano w oficynie Felicji
Spektorowej w Chodzieży. W gazecie zamieszczano informacje lokalne oraz
ogólnopolskie, a także obwieszczenia urzędowe.
W
latach 1926-1928 ukazywał się w Rogoźnie „Dziennik Rogoziński”. Wydawcą było
Wydawnictwo Kresów Zachodnich. Tytuł, jak wskazywał podtytuł, był poświęcony
obronie interesów narodowych ziemiach Polski. Drukowano go w Drukarni
Nadnoteckiej w Chodzieży.
1928-1930
to czas ukazywania się „Kurjera Rogozińskiego” (tak, pisanego przez „j”).
Wychodził on trzy razy w tygodniu (we wtorek, czwartek i niedziele). Pierwszy
numer ukazał się 12 sierpnia 1928 roku i był opatrzony podtytułem „Pismo dla
miasta Rogoźna i okolicy”. Poza informacjami z kraju i świata osobna rubryka o
nazwie „Kronika” była poświęcona aktualnym wydarzeniom z Rogoźna, głównie
działalności rogozińskich stowarzyszeń, ale także działalność magistratu.
Następcą
„Kurjera” był „Dziennik Narodowy (Kurjer Rogoziński)”, reklamujące się jako
„pismo dla wszystkich stanów”. Pod względem zawartości niewiele różnił się od
swojego poprzednika. W formie dwóch tytułów pismo ukazywało się do 1933 roku,
kiedy to usunięto z tytułu „Kurjera”. Jego zawartość po tej zmianie nieco różniła
się od wcześniejszych wydań, gdyż znalazło się w nim miejsce na relacje również
z innych miejscowości, głównie Wągrowca i okolic. W 1936 roku „Dziennik
Narodowy” zyskał nowe hasło „Przez organizację do potęgi narodu”. Było to pismo
narodowe, sprzeciwiające się ówcześnie rządzącej sanacji. Z tego też powodu
pismo zostało zamknięte w 1938 roku.
Za
wydaniem zarówno „Kurjera” jak i „Dziennika” stał Kazimierz Bronowski z
Wągrowca.
W
latach 1936-1937 ukazywał się „Tygodnik Rogoziński: pismo katolickie dla miasta
i parafii”. Redaktorem pisma był Stefan Formella, w którego drukarni tytuł był
składany.